عجروف
لغت‌نامه دهخدا
عجروف . [ ع ُ ] (ع ص ) ناقه ٔ چست سبک . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || (اِ) جانورکی است . (منتهی الارب ). جانورکی است درازپا.(اقرب الموارد). || مورچه ٔ درازپا تیزرو.(اقرب الموارد) (منتهی الارب ). و قیل النمل الطویل الارجل الذی رفعته عن الارض قوائمه . (اقرب الموارد). || گنده پیر. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد).
