عجوةلغتنامه دهخداعجوة. [ ع َج ْ وَ ] (ع مص ) به دیردادن مادر شیر بچه را. (اقرب الموارد) (منتهی الارب )(آنندراج ). || خرمای پر و درون چسفیده به حجاز. (منتهی الارب ). || خرمائی است نیکو به مدینه . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (اقرب الموارد).
