عدیلغتنامه دهخداعدی . [ ع ِ دا ] (ع اِ) کرانه ٔ وادی . || چوب که میان دو چوب باشد. || سنگ تنک که بدان چیزی را پوشند. || دور شوندگان . (اقرب الموارد) (منتهی الارب ). || غرباء. (اقرب الموارد). مسافران . (منتهی الارب ).
