عراعرلغتنامه دهخداعراعر. [ ع َ ع ِ ] (ع اِ) ج ِ عُراعر. || کرانه های کوهان . (منتهی الارب ) (آنندراج ). || (اِخ ) موضعی است که از آن نمک گیرند و بدو نسبت دهند. یقال : ملح عُراعِری ّ. (از اقرب الموارد).
