عرود

عرود. [ ع ُ ] (ع مص ) روئیدن و بلند گردیدن گیاه و دندان . (ازمنتهی الارب ). برآمدن نبات و دندان . (تاج المصادر بیهقی ). عردالناب ؛ همه ٔ ناب خارج شد و سخت گردید، و چنین است عردالنبات . و گویند آن بمعنی خارج شدن از نرمی و سخت شدن است . (از اقرب الموارد). || پدید آمدن نبات . (المصادر زوزنی ). عردت الشجرة؛ درخت پدید آمد. (از اقرب الموارد). || دور انداختن . (از منتهی الارب ). عرد الحجر؛ سنگ را به دور افکند. (از اقرب الموارد).