عروکة

عروکة. [ ع َ ک َ ] (ع ص ) ناقه که بدون مالیدن کوهان فربهی آن دریافته نشود، و ناقه ای که در پیه کوهانش شک باشد. (منتهی الارب ). ماده شتری که فربهی آن شناخته نشود مگر بامالیدن سنامش ، و گویند ماده شتری است که نسبت به سنام آن شک کنند که آیا دارای پیه است یا نه . (از اقرب الموارد). ج ، عُرُک . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد).