عرینة

عرینة. [ ع ُ رَن َ ] (اِخ ) قبیله ای است . (از اقرب الموارد). قبیله ای از تازیان که در عهد رسول اﷲ (ص ) ارتداد آوردند. و منسوب بدان عُرَنی شود. (از ناظم الاطباء). بطن و طایفه ای بودند از بنی بجیله که در زمان پیغمبر (ص ) مرتد شدند و پیامبر (ص ) تا یک ماه ایشان را در قنوت لعن کرد. رجوع به تاریخ بغداد ج 8 ص 173 شود :
ازخفاجه بسر راه معونت یابند
وز عرینه بلب چاه مواسا بینند.

خاقانی .