عزیزی

عزیزی . [ ع ُ زَ ] (اِخ ) لقب محمدبن عزیز سجستانی عزیزی ، مکنی به ابوبکر مفسر است . شهرت او بیشتر بواسطه ٔ کتاب «غریب القرآن » اوست که آن را بترتیب حروف معجم در مدت پانزده سال تصنیف کرده است . اقامت او در بغداد بود و نام پدرش را عزیر به راء مهمله نیز نقل کرده اند. (از اعلام زرکلی از سیرالنبلاء).