عزیف

عزیف . [ ع َ ] (ع اِ) آواز پری و آن آواز خفی و پستی است که به شب در بیابان شنیده شود و گویندآن صوت بادها در جو است که اهل بادیه آن را صوت جن تصور کنند. (از منتهی الارب ). صوت جن . (اقرب الموارد). || توسعاً، مطلق آواز یا آواز که از چیزی برآید : آواز تکبیر از صف سلطان و عزیف مزمار و صفیر از قبل آن شیطان ... (جهانگشای جوینی ).