عساف

عساف . [ ع ُ ] (ع ص ) ناقه ٔ طاعون زده .(منتهی الارب ) (آنندراج ). || (اِمص ) بیماریی است که شتران را از غده دچار میشود، و گویند آن هنگامی است که حنجره ٔ شتر از نفس کشیدن بلرزد، و آن در شتر مانند نزع است در انسان . (از اقرب الموارد).