عسلجةلغتنامه دهخداعسلجة. [ ع َ ل َ ج َ] (ع مص ) شاخ نرم و سبز برآوردن درخت . (از منتهی الارب ): عسلجت الشجرة؛ آن درخت عسالیج خود را برآورد. (از اقرب الموارد). و رجوع به عسالیج و عُسلُج شود.
