عسمة
لغتنامه دهخدا
عسمة. [ ع َ م َ ] (ع اِ) یک خوردنی ، هرچه باشد. (منتهی الارب ). أکلة. (اقرب الموارد): ماذاق الا عسمة؛ نچشید مگر یک خوردنی را. (از اقرب الموارد) (از منتهی الارب ). || پاره ٔ نان خشک . (منتهی الارب ). ج ، عَسْم ، و عُسوم . (منتهی الارب ).
