عسوللغتنامه دهخداعسول . [ ع َ ] (ع ص ) نیزه ٔ جنبان . (منتهی الارب ). سخت اهتزاز. (از اقرب الموارد). || مرد نیک صالح . (منتهی الارب ). واحد عُسُل یعنی مردان صالح . (از اقرب الموارد). ج ، عُسُل . (منتهی الارب ).
