عصات

عصات . [ ع ُ ] (ع ص ،اِ) عصاة. ج ِ عاصی . (غیاث اللغات ). سرکشان و نافرمانان و یاغیان . رجوع به عاصی و عصاة شود :
کی بدیدندی عصات آن معجزات
معصیت طاعت شد ای قوم عصات .

مولوی .