عطرسوزیلغتنامه دهخداعطرسوزی . [ ع ِ ] (حامص مرکب ) سوزاندن عطر تا بوی آن برآید و پراکنده شود. پراکندن عطر : و آن تنگ دهان تنگ روزی چون عود و شکر به عطرسوزی .نظامی .