عطعطة

عطعطة. [ ع َع َ طَ ] (ع اِ) پیاپی آواز کردن در حرب و جز آن ، یابا هم آمیختن قوم در آن ، یا حکایت آواز بی باکان چون بر قومی چیره شوند و گویند عیط عیط. (از منتهی الارب ). تتابع آوازها و درهم آمیختن آنها در جنگ و غیرجنگ ،و گویند آن حکایت صوت اشخاص بی باک است که چون بر قومی غلبه کنند گویند «عیط عیط». (از اقرب الموارد).