عظمةلغتنامه دهخداعظمة. [ ع ُ م َ ] (ع اِ) بالشچه ای که زنان بر سرین بندند تا کلان نماید. (منتهی الارب ). به معنی عِظامة است . (از اقرب الموارد). رجوع به عظامة شود.
