عفاوة

عفاوة. [ ع َ / ع ِ / ع ُ وَ ] (ع اِ) کف و سردیگ خوردی از روغن و مانند آن . (از منتهی الارب ). آنچه از خورش و مرق که ابتدا برداشته شود، و آن را برای کسی که مورد احترام است اختصاص دهند. (از اقرب الموارد). و گویند آن اول مرق و خورش و نیکوتر آن است . (از منتهی الارب ) (اقرب الموارد).