عقارلغتنامه دهخداعقار. [ ع ُق ْ قا ] (ع ص ) کلأ عقار؛ گیاه که خسته و مجروح کند ستور را. || (اِ)گیاهی است تر. (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).
