عقب گرد
لغتنامه دهخدا
عقب گرد. [ ع َ ق َ گ َ ] (حامص مرکب ) در اصطلاح نظامی و ورزش ، برگشت به عقب ، و آن چنان است که شخص روی پنجه ٔ پای چپ نیم دایره ای به سمت چپ بچرخد سپس پای راست را به پای چپ بپیوندد. (فرهنگ فارسی معین ). || بازگشت به قهقرا. || عقب افتادن . (فرهنگ فارسی معین ).
