علان
لغتنامه دهخدا
علان . [ ع َل ْ لا] (اِ) نخل بندی که از موم نخلها سازد. (حاشیه ٔ دیوان خاقانی چ عبدالرسولی ، از شرح خاقانی ) :
بلی نخل خرمای مریم بخندد
بر آن نخل مومین که علان نماید.
بلی نخل خرمای مریم بخندد
بر آن نخل مومین که علان نماید.
خاقانی .