علاوة

علاوة.[ ع ِ وَ ] (ع اِ) سرباری . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || تارک . قسمت بالای سر یا گردن . (منتهی الارب ). أعلی الرأس أو العنق . (اقرب الموارد). || سر آدمی مادام که بر گردن باشد. (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || هر چیز که بر بالای بار شتر گذارند یا بیاویزند، مانند مشک و سفره و جز آن . (منتهی الارب ). || افزونی از هر چیز. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). ج ، عَلاوی ̍، عَلاوی .
- بعلاوه (از: ب + علاوه ) ؛ باضافه .
- || علامت افزون دو عدد بیکدیگر (+).