علیمیونلغتنامه دهخداعلیمیون . [ ع ُ ل َ می یو ] (اِخ ) تیره ای (بطنی ) از بنی زریق ، از ثعلبه ٔ طی ، از قحطانیة هستند که منازل آنان در اطراف دیار مصر قرار داشت . (از معجم قبائل العرب از نهایةالارب قلقشندی ).
