علی استرآبادی

علی استرآبادی . [ ع َ ی ِ اِ ت َ ] (اِخ ) ابن محمدجعفر استرآبادی تهرانی . فقیه و مطلع در علم اصول و هیئت بود و در سال 1315 هَ . ق . درگذشت . او راست : 1 - البردالیمانی فی الفاظالمعانی . 2 - بروزالرموز فی متصرفات المسائل و متجدداتها. 3 - البروق اللامعة فی شرح الزیارةالجامعة. 4 - تحریرالاصول فی اصول الفقه . 5 - غایةالاَّمال و بروج العروج فی الهیئة. 6 - کلیات القواعد الفقهیة و مندمجاتها. (از معجم المؤلفین بنقل از اعیان الشیعه ٔ عاملی ج 42 ص 30). و رجوع به مصنفی علم الرجال ص 324 شود.