علی حرمی

علی حرمی . [ ع َ ی ِ ح َ رَ] (اِخ ) ابن احمدبن محمدبن طرطوسی حرمی ، مکنّی به ابوبکر. وی از علمای قرن چهارم هجری و معاصر با المطیع و الطائع باﷲ عباسی بود. و زمان آل حمدان را نیز درک کرد. نشو و نمای او در طرطوس بود سپس به مکه رفت ودر آنجا مجاور شد و نزد عرفا به «طاووس الحرمین » مشهور گشت . و در سال 374 هَ . ق . در آنجا درگذشت . و او را مریدان بسیار بود. (از نامه ٔ دانشوران ج 4 ص 62).