علی طائیلغتنامه دهخداعلی طائی . [ ع َ ی ِ ] (اِخ ) ابن محمدبن سعدبن محمدبن علی بن عثمان بن اسماعیل بن ابراهیم جبرینی حلبی طائی شافعی . مشهور به ابن خطیب الناصریة و مکنی به ابوالحسن و ملقب به علاءالدین . رجوع به علی حلبی شود.
