علی

علی . [ ع َ ] (اِخ ) ابن نوح بن محمدبن احمدبن نجاح ، مکنّی به ابوالحسن و مشهور به ابن ثمامة. وی قاضی و از اهالی مخلاف سلیمانی بود و در شهر قحمة امر قضا را بر عهده داشت و فقه شافعی نیز تدریس میکرد. بسبب کثرت خشوع و سرعت اشک ریختن او را لقب «بکاء» داده اند. وی در سال 787 هَ . ق . درگذشت . (از الاعلام زرکلی بنقل از العسجد المسبوک و المقیق الیمانی ).