عمادالدین
لغت‌نامه دهخدا
عمادالدین . [ ع ِ دُدْ دی ](اِخ ) اسماعیل بن علی بن محمودبن عمربن شاهنشاه بن ایوب ایوبی ، ملقب به عمادالدین و الملک الصالح و الملک المؤید، و مکنی به ابوالفداء. از ایوبیان دمشق و حماة. رجوع به ابوالفداء و اسماعیل (ابن علی بن شاهنشاه ...) و اسماعیل (ابن علی بن محمودبن عمربن ...) شود.
