عماره ٔ کلبی

عماره ٔ کلبی . [ ع ُ رَ ی ِ ک َ ] (اِخ ) ابن عقیل بن بلال بن جریربن عطیه ٔ کلبی یربوعی تمیمی . وی اهل یمامة و از نوادگان جریر شاعر بود و در سال 182 هَ .ق . متولد شد. او ساکن بادیه ٔ بصره بود و خلفای بنی عباس را دیدار میکرد و مورد اکرام آنان واقع میگشت و تا عهد الواثق باﷲ عباسی در قید حیات بود و در اواخر عمر بینایی خود را از دست بداد. عماره شاعری فصیح و توانا بود و نحویان بصره از لغات و زبان او استفاده میکردند و سرانجام در سال 239 هَ .ق . درگذشت . (از الاعلام زرکلی ).