عماره ٔ یمنی

عماره ٔ یمنی . [ ع ُ رَ ی ِ ی َ م َ ] (اِخ ) ابن علی بن احمد حکمی مذحجی یمنی شافعی ، مکنی به ابومحمد و ملقب به نجم الدین . فقیه و عالم به علم فرائض و مورخ و شاعر یمن در قرن ششم هجری بود. نام او در الذریعة بصورت «عمارةبن حسن بن علی بن زیدان بن احمد حکمی یمانی مصری » آمده است . اصل وی از شهر مرطان در وادی السباع یمن بود و در سال 515 هَ .ق . در تهامه متولد شد. و در سال 531 هَ .ق . به زبید سفر کرد و نزد دانشمندان آنجا به تلمذ پرداخت . سپس به تجارت اشتغال ورزید و به عدن مسافرت کرد و از آنجا به مکه و سپس به مصر رفت و پس از چندی به زبید بازگشت . در سال 550 هَ .ق . «قاسم بن هشام » امیر مکه وی را به رسالت نزد «طلائعبن رزیک » وزیر خلیفه ٔ فاطمی فرستاد. عماره در مصر مورد احترام و اکرام فاطمیان قرار گرفت از این رو وی آنها را مدح بسیار کرده است . و سرانجام پس از سقوط دولت فاطمیان به دست صلاح الدین ایوبی ، با صلاح الدین از در مخالفت درآمد و با هفت تن از بزرگان مصر توطئه ای به مخالفت با صلاح الدین ترتیب داد که باعث دستگیری وی و یارانش گردید و منجر به اعدام عماره در 26 شعبان سال 569 هَ .ق . شد. او راست : 1 - اخبار الوزراء المصریین . 2 - اخبارالیمن یا تاریخ الیمن . 3 - دیوان شعر. 4 - شکایةالمتکلم و نکایة المتألم . 5 - المفید فی اخبار الملوک بزبید. 6 - النکت العصریة فی أخبار الدیار المصریة که بنظر میرسد همان «اخبار الوزراء المصریین » باشد. (از الاعلام زرکلی ).