عمروی

عمروی . [ ع َ ری ] (اِخ ) محمدبن عثمان بن سعید اسدی کوفی ، مکنی به ابوجعفر و مشهور به عمروی است . وی از دومین نواب خاصه ٔ اربعه ٔ حضرت ولی عصر (ع ) بود. و در امانت ، عدالت وعفت همچون پدر خویش (عثمان بن سعید) بوده است . وی درجمادی الاولای سال 304 یا 305 هَ .ق . درگذشت و قبرش دربغداد نزدیکی درب سلمان قرار دارد و در آنجا مشهور به شیخ خلانی است . رجوع به ریحانةالادب ج 3 ص 133 شود.