عمیدی

عمیدی . [ ع َ ] (اِخ ) محمدبن محمدبن محمد (احمد) حنفی سمرقندی ، مکنی به ابوحامد و ملقب به رکن الدین و مشهور به عمیدی است . وی از فقهای حنفیه در قرن ششم و هفتم بود که در نهم جمادی الاَّخره ٔ سال 615 هَ .ق . در بخارا درگذشت . او راست : 1 - الارشاد، در علم خلاف . 2 - الطریقة العمیدیة. 3 - النفایس . (از ریحانة الادب از تاریخ ابن خلکان ج 2 ص 51، و فوائدالبهیة ص 200). رجوع به الاعلام زرکلی ج 3 ص 972 شود.