عمیدی

عمیدی . [ ع َ ] (اِخ ) محمدبن احمدبن محمد، مکنی به ابوسعیدو مشهور به عمیدی یا عبیدی است . وی ادیب ، نحوی و لغوی قرن پنجم هجری بود که در سال 423 یا 433 هَ .ق . درگذشت . او راست : 1- الابانة عن سرقات المتنبی . 2- الارشاد الی حل المنظوم و الهدایة الی نظم المنثور. 3- انتزاعات القرآن . 4- تنقیح البلاغة. 5- العروض . 6- القوافی . (از ریحانة الادب از معجم الادباء ج 17 ص 212).