عنان گرداندن
لغت‌نامه دهخدا
عنان گرداندن . [ ع ِ گ َ دَ ] (مص مرکب ) روی برتافتن . بازگشتن . بجانب دیگر روی آوردن :
این گفت و عنان از او بگرداند
یک اسبه شد و دواسبه میراند.
نفس را عقل تربیت میکرد
کز طبیعت عنان بگردانی .
گر تو از من عنان بگردانی
من بشمشیر رو نگردانم .
چرا بسرکشی از من عنان بگردانی
مکن که بیخودم اندر جهان بگردانی .
این گفت و عنان از او بگرداند
یک اسبه شد و دواسبه میراند.
نظامی .
نفس را عقل تربیت میکرد
کز طبیعت عنان بگردانی .
سعدی .
گر تو از من عنان بگردانی
من بشمشیر رو نگردانم .
سعدی .
چرا بسرکشی از من عنان بگردانی
مکن که بیخودم اندر جهان بگردانی .
سعدی .
