عنبرسرشت

عنبرسرشت . [ عَم ْ ب َ س ِ رِ ] (ص مرکب ) که سرشت عنبر دارد. آمیخته به عنبر :
عالم بهشت گشته عنبرسرشت گشته
کاشانه زشت گشته صحرا چو روی حورا.

کسایی .

تو لاله دیدی شمشادپوش و سنبل تاج
بنفشه دیدی عنبرسرشت و مشک آیین .

فرخی .

و هر میوه ای که در بهشت عنبرسرشت هست در آنجا نیکو و لطیف بوده است .(تاریخ بخارا ص 33).
گر از نخل طوبی رسد در بهشت
بهر کوشکی شاخ عنبرسرشت .

نظامی .

پر از حور آراسته چون بهشت
بساط زمین گشته عنبرسرشت .

نظامی .

اباهای نوشین عنبرسرشت .

نظامی .