عنبرسوز
لغتنامه دهخدا
عنبرسوز. [ عَم ْ ب َ ] (نف مرکب ) عنبرسوزنده . آنکه عنبر می سوزاند :
ابر دیبادوز دیبا دوزد اندر بوستان
بادعنبرسوز عنبر سوزد اندر لاله زار.
شمعهای بساط بزم افروز
همه یاقوت ساز و عنبرسوز.
|| (اِ مرکب ) مجمری که در وی عنبر سوزانند. (ناظم الاطباء).
ابر دیبادوز دیبا دوزد اندر بوستان
بادعنبرسوز عنبر سوزد اندر لاله زار.
منوچهری .
شمعهای بساط بزم افروز
همه یاقوت ساز و عنبرسوز.
نظامی .
|| (اِ مرکب ) مجمری که در وی عنبر سوزانند. (ناظم الاطباء).