عنوتلغتنامه دهخداعنوت . [ ع َ ] (ع اِ) پشته ٔ دشوارگذار. (از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء). تپه ای که صعود بر آن دشوار باشد. (از اقرب الموارد). عُنتوت . رجوع به عنتوت شود.