عوام
لغتنامه دهخدا
عوام . [ ع َوْ وا ] (اِخ ) ابن عقبةبن کعب بن زهیربن ابی سلمی . وی اهل حجاز و از شاعران نیکوپرداز عصر بنی امیه بحساب می آمد. پدران او همگی شاعر بودند. (از الاعلام زرکلی از العینی ج 2 ص 442 و المرزبانی ص 301 و سمطاللاَّلی ص 373 و التبریزی ج 3 ص 191).