عوذی
لغتنامه دهخدا
عوذی . [ ع َ ] (اِخ ) همام بن یحیی بن دینار ازدی عوذی محلمی (از موالی آنان )، مکنی به ابوعبداﷲ. محدث و ازاهالی بصره بود، و نسبت او به عوذبن سودبن حجر است .وی به سال 164 هَ . ق . درگذشت . (از الاعلام زرکلی از میزان الاعتدال ج 3 ص 258 و تهذیب التهذیب ج 11 ص 67).