عو

عو. [ ع َ / عُو ] (اِ صوت ) آواز و بانگ و صدا و فریاد باشد، مطلقاً. (برهان قاطع) (آنندراج ). بانگ تیز. فریاد سخت . (صحاح الفرس ) :
فتاده عو طبل طغرل برابر
گریزان ز بانگ سواران هزبر .

اسدی .

ظاهراً مصحف غو است . رجوع به غو و غیو شود.