عکرة

عکرة. [ ع َ ک َ رَ ] (ع اِ) پاره ای از گله ٔ شتران ، یا شتر گله از پنجاه تا صد، و یا از پنجاه تا شصت و هفتاد. (ازمنتهی الارب ). گروهی از شتران ، و گویند گله ٔ بزرگ از آنها. (از اقرب الموارد). || بن زبان . ج ، عَکَر. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || وقعوا فی عکرة؛ در اختلاط امر. (از اقرب الموارد).