عیب جویی

عیب جویی . [ ع َ / ع ِ ] (حامص مرکب ) عمل عیبجو. ایراد عیب ها و خطاهای دیگران . (از ناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی معین ) :
نه کم زآیینه ای در عیب جویی
به آیینه رها کن سخت رویی .

نظامی .

|| تفحص معایب دیگران . (فرهنگ فارسی معین ). || نکته گیری و نکته سنجی و خرده گیری . (از ناظم الاطباء) (از فرهنگ فارسی معین ).