عیده

عیده . [ ع َ دَه ْ ] (ع اِمص ) بدخوئی و کبر. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). سؤخلق . (از اقرب الموارد). || (ص ) مرد گرامی قدر درشت . و بدخوی از مردم و شتر و جز آن . (از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء). بدخلق از شتر و غیر آن ، و یا مرد عزیزالنفس و جافی . || آنکه به اطاعت حق درنیاید و تکبر کند. (از اقرب الموارد). عَیداء. رجوع به عیداء شود.