عیزعیزلغتنامه دهخداعیزعیز. [ زَ زَ / ع َ زَ ع َ زَ ] (ع صوت مرکب ) کلمه ای است مبنی بر فتح که بدان میش را زجر کنند. (ازمنتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
