عیطعیطلغتنامه دهخداعیطعیط. (ع صوت مرکب ) آوازی است که برنایان به وقت بازی با هم کنند و بی باکان وقت چیرگی بدان خروشند. (منتهی الارب ). رجوع به عیط شود.
