عین محیر
لغتنامه دهخدا
عین محیر. [ ع َ ن ِ م ُ ح َی ْ ی َ ] (ترکیب وصفی ، اِمرکب ) به اصطلاح خوشنویسان ، نوعی است از حرف عین . عین لعلی . (از آنندراج ) (از غیاث اللغات ) :
طغراکشان قطعه ٔ یاقوت حسن او
عشق مرا به عین محیر نوشته اند.
طغراکشان قطعه ٔ یاقوت حسن او
عشق مرا به عین محیر نوشته اند.
محمدسعید اشرف (از آنندراج ).