عیول

عیول . [ ع ُ ] (ع مص ) نیازمند و درویش گردیدن . (از منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء). فقیر شدن . (از اقرب الموارد). عَیل . عَیلة. مَعیل . رجوع به عیل وعیلة و معیل شود. || رفتن . (از منتهی الارب ). رفتن و گشتن و دور زدن . (از اقرب الموارد). عُیول . عَیل . رجوع به عیول و عیل شود. || (اِمص ) درویشی و فاقه . (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء).