غالیه اندایهلغتنامه دهخداغالیه اندایه . [ ی َ / ی ِ اَ ی َ / ی ِ ] (اِ مرکب ) آلتی که بدان غالیه اندایند بر اندام : بامچه اندودن ... را بدوغ خواست ز من غالیه اندایه ...سوزنی .
