غداة
لغت‌نامه دهخدا
غداة. [ غ َ ] (ع اِ) پگاه ، یا میان طلوع فجر و طلوع شمس ، یقال : آتیک غداة غد. ج ، غَدَوات . (منتهی الارب ). بامداد، یا میان نماز صبح و طلوع آفتاب . (از اقرب الموارد). غدوة. بکرة. (اقرب الموارد). بام . (برهان قاطع ذیل بام ).میان طلوع فجر و طلوع شمس . مقابل مساء :
بر این بلندی جز مر ترا اجازت نیست
که باری آید نزدیک (؟) این غدات و رواح .
- صلوة غداة ؛ نماز بامداد دوگانه .
- غداةالصغری ؛ دزی گوید این اصطلاحی است که من معنی دقیق آن را به دست نیاوردم : و ذلک (اجتیازنا القسم الثانی من النیل ) وقت الغداة الصغری . (رحله ٔ ابن جبیر). ظاهراً مراد صبح کاذب است و در تداول مغربیان به جای اصطلاح مزبور به کار میرفت .
بر این بلندی جز مر ترا اجازت نیست
که باری آید نزدیک (؟) این غدات و رواح .
مسعودسعد.
- صلوة غداة ؛ نماز بامداد دوگانه .
- غداةالصغری ؛ دزی گوید این اصطلاحی است که من معنی دقیق آن را به دست نیاوردم : و ذلک (اجتیازنا القسم الثانی من النیل ) وقت الغداة الصغری . (رحله ٔ ابن جبیر). ظاهراً مراد صبح کاذب است و در تداول مغربیان به جای اصطلاح مزبور به کار میرفت .
