غدق

غدق . [ غ َ دَ ] (ع ص ) آب بسیار. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ترجمان البلاغة) (دهار). الماء الکثیر. (اقرب الموارد) : لاسقیناهم ماء غدقاً. (قرآن 16/72). || آب شیرین : ماء غدق ؛ ای عذب . (معجم البلدان ذیل بئر غدق ). || (مص ) بسیار آب شدن چشمه : غدقت العین . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). بسیار شدن آب . (تاج المصادر بیهقی ): غدقت العین و البئر؛ یعنی آب آنها شیرین شد. (از معجم البلدان ).
- غدق باران ؛ بسیار شدن قطرات آن . (از اقرب الموارد).
- غدق زمین ؛ خصب و فراوانی آن : غدقت الارض ؛ اخصبت . (از اقرب الموارد).
- غدق گیاه ؛ تر و سیراب بودن آن . (از اقرب الموارد).